Sprinten of strategie: hoe de meisjes anders gaan voor de winst dan de jongens.

Sprinten of strategie: hoe de meisjes anders gaan voor de winst dan de jongens.

De Thorbecke Talentschool Rotterdam heeft aansluitend aan het programma Talentskills met de methode Sport in Perspectief® een duurzame mentale opleidingsstructuur gerealiseerd. Hoe dat werkt in de praktijk zagen we bij de introductie van de topsport- en dans- en muziekleerlingen.

Opletten is op school heel belangrijk, daarom deden we bij de warming up een focus-oefening.

De vloer is lava

“Wie als eerste met zijn team op de mat staat heeft gewonnen. Je mag 2 hoepels gebruiken. Als één teamlid de grond raakt, moet iedereen opnieuw starten.” De opdracht zorgde ervoor dat de leerlingen ‘onbewust’ aan de slag gingen met de mentale vaardigheden: communiceren en samenwerken. Onbewust, omdat we hierover vooraf niets hadden uitgelegd.

Topsporters zijn gedreven om te winnen. Zodra er een wedstrijdelement is, gaan ze vol overgave van start. Het viel ons op dat de teams met alleen meisjes of met meisjes in de meerderheid de tijd namen om vooraf hun strategie te bedenken en zij dit op een rustige beheerste manier uitvoerden. Hierdoor waren zij langzamer, maar werden er minder fouten gemaakt.

“Ons plan is, dat we geen plan hebben.”

De teams met alleen jongens maakten veel meer geluid. Zij toonden een actieve en risicovolle inzet. Er werd van alles geroepen, soms helpend, soms niet. Eén leerling ging met de twee hoepels heel snel naar de overkant, terwijl de rest van zijn team bij het startpunt luid schreeuwde dat zij dit materiaal ook nodig hadden. Waardoor hij weer de route terug moest afleggen. Het team bleef doorzetten en elkaar motiveren.

Terugblik:

  • Sterke leiders kwamen naar boven
  • Alle teams zetten door, ook als het meerdere keren fout ging.
  • Er was veel plezier.
  • Er werd met respect met elkaar omgegaan.

Wat een leuke leerlingen!

 

 

 

 

 

Run Bike Run. Knip je haar en niet je nagels

Run Bike Run. Knip je haar en niet je nagels

Snelle wissel

Sinds de norm in Nederland dertig graden is, hebben we het vandaag koud en we worden nat. Ik moet als eerste drie rondjes.  “Jullie benne bijna,” hoor ik steeds weer vanaf de kant. Bornenaren spreken niet altijd de waarheid kom ik achter, want ik moet nog een heel eind. Vriendelijk klinkt het wel. Dan kom ik bij het wisselvak. Dat vergt een tactiek op zich. Ik steek mijn voet door het hek en JD haalt snel mijn enkelband eraf en duikt op zijn racefiets.

In het wisselvak staan we met z’n allen schouder aan schouder. De regen maakt dat nog closer, omdat we ook allemaal droog willen staan. We hebben wel lol, want als je meerdere mannen dicht bij elkaar zet, dan krijg je ‘bijzondere humor’. Ik wacht op JD.

Laat je vallen

Als hij eraan komt, doen we weer de enkelbandtruc en ga ik weer rennen. Het gaat lekker. Met nog een paar kilometer te gaan word ik ingehaald door een dame met heel groot ‘mental coach’ op haar rug. Het moet niet gekker worden. Ik heb ‘laat je vallen’ op mijn rug, want dat zegt onze trainer Henk altijd. Het betekent ‘doorbeuken’, dus dat doe ik dan maar. Alleen vrouwen met stekeltjeshaar zijn altijd te snel, is mijn conclusie.

Bij de finish, zie ik de anderen. Het was mooi. Michel niet helemaal tevreden. Hij heeft kostbare seconden verloren, doordat hij zijn nagels voor de bruiloft had geknipt. Daardoor kreeg hij het enkelbandje van Laura niet los.

“Mijn advies als je een Run Bike Run gaat doen. Laat je nagels lang en je haren kort.”