Vandaag moet Sven Kramer rijden, precies als wij de marathontrainingsloop hebben. “Laat ik je even uit de droom helpen, die komt toch niet op dat podium,” aldus mijn man Michel. “Dat weet je niet,” zeg ik. “Sven gaat iets heel bijzonders afsluiten. Dat bewonder ik. Ik wil dat beleven.”

Het weer

Windkracht 6 en regen, lekker dan. Zal ik toch niet gewoon Sven gaan kijken?

 

 

 

 

Eten en drinken

 Tja wat moet je hierover zeggen.

 

 

 

 

 

 

Kleding

Het grootste mysterie van een marathonloper. Waar zijn de linkersokken?

 

 

 

 

 

 

You’ll never walk alone

Het lopen start relaxed met de wind in de rug. We weten met z’n allen…..die krijgen we straks tegen.
We probeerden onze schoenen zoveel mogelijk droog te houden. Bij Hitland is dat kansloos, op een prachtig pad met blubber en plassen… Dan maar er door heen.

De dijk…….tjee wat een wind en regen.
“Je moet erbij blijven”, roept een meisje ….”Kan ik je ergens mee helpen?”, vraagt een jongen…..
Ai, blijkbaar zie ik er niet zo flitsend meer uit.
Terwijl als ik heel eerlijk ben, gaat het prima. Het knokken tegen de elementen vind ik mooi, maar wel zwaar.
Zo’n groep  stuwt je vooruit. Mijn maatje Simone kijkt af en toe achterom of het nog gaat, dat helpt door te lopen.

25 kilometer

We did it. Mijn horloge geeft 1 uur en 53 minuten aan. Dan heb ik een wereldrecord gelopen of op verkeerde knopjes gedrukt. Simone heeft 2 uur en 28 minuten. Dat kan beter kloppen.
We voelen toch wel trots.

Sportieve doelen halen, Sven begrijpt dat.

Thanks Simone, dankjewel PAC.

 

Marathon lopen. Zo versla je de man met de hamer. Interview AD.

 

De Marathon van Rotterdam is afzien en genieten